Parkleven

Wie zich werkelijk verdiept in de levens van hen die op deze aarde iets gepresteerd hebben, wordt telkens getroffen door het verschijnsel dat de eigenlijke kracht van die mensen een gebrek is geweest tot een kwaliteit omgebogen. Godfried Bomans (1913-1971)

We liepen het park in, Brrrr en ik. Eendjesvoeren.

Waar hij altijd zat, zat nu ook weer de zwerver. Zoals elke dag. Zijn bezittingen in een plastic zak, een blikje bier onder handbereik. Het vertrouwde beeld.

Maar anders dan anders stond hij ineens op toen wij langsliepen. Hij trok zijn kleren recht en gorgelde wat.

“Hallo!” riep hij plotseling brommend. Hij vermeed ons daarbij aan te kijken. Met het resultaat leek ie nog niet helemaal tevreden. Gelaten ging hij weer zitten.

[Verschrikt deden we een stap opzij. De zwerver gromde nog wat toen we doorliepen, mekaar stevig vasthoudend. Jakkes. Hij zal toch geen gedragscursus hebben gehad?]