Geachte mevrouw,

Gisteren zag ik u en een aantal vrienden zitten op een terras in het Arnhemse Openlucht­museum.

U had dat ‘Openlucht’-gedeelte misschien wel erg letterlijk genomen: vol trots gunde u mij een gulle kijk op uw achterwerk.

De beide bijzonder blote batsen bombardeerden bepaaldelijk mijn belangstelling. Mijn blik bleef lang gefixeerd gericht op uw hammen.

Tot u uw t-shirt naar beneden trok en daarmee de betovering verbrak.

Het was een bijzondere ervaring, dat is zeker. U heeft er toch, hoop ik, niets aan overgehouden? Billenkoek, bijvoorbeeld? Of krentenkak?

[Ik heb trouwens nog wel een foto gemaakt van de situatie. Als u een afdruk wenst, kunt u contact opnemen met mij.]