De binnengereden ICE spuwde een middelbare dame uit. Ze keek even rond voordat ze mij in de gaten kreeg. Ze haastte zich naar me toe, een ansichtkaart in de hand.
“Would you be so kind to put this in the mailbox?” vroeg ze me terwijl ze het poststuk in mijn handen duwde. Nog voor ik “Paris Hilton” kon zeggen was ze weer terug in haar voertuig gestapt. Even later sloten de deuren zich en zette de trein zich in beweging richting Duitsland – het oponthoud in A is maar kort.
Nu weet ik dus dat Bob en Margaret hebben gezeild bij Enkhuizen. En dat de tandarts Michael en zijn vrouw Betty de hartelijke groeten van ze moeten hebben.
[Sommigen noemen dat misschien nieuwsgierigheid. Ik noem dat sociale interesse.]
Plaats een reactie