“De Huisartsenpost.” klonk een meisjesstem. “Wat zijn de klachten?”
“Ik heb huiduitslag.” zei ik.
“Geen koorts?”
“Nee. Tenminste, niet dat ik weet.”
“O. Kunt u dat dan even meten?”
“Nee, ik heb geen thermometer.”
Stilte.
“Ook niet in een keukenkastje?”
“Nee.”
“Of op de badkamer?”
“Nee, eerlijk, ik heb echt geen thermometer.”
Stilte.
“De dokter belt u zo terug.”
Een uur later.
“Met de dokter. U heeft koorts?”
“Nee, ik heb last van huiduitslag.”
“O.” Stilte. “En geen koorts?”
“Nee.”
“Zeker?”
“Nou…”
“Kunt u dat dan even meten?”
“Ik heb geen thermometer.”
“Geen wat?”
“Geen thermometer.”
“Dat weet u zeker?”
“Jazeker.”
“U heeft ook goed gezocht?”
“Ja.”
Stilte.
“O. Dus geen thermometer.”
Nog een keer stilte.
“Ik denk dat u het beste morgenochtend contact op kunt nemen met uw eigen arts. Goedenavond.”
Plaats een reactie