“En Tante dan?” hoor ik jullie vragen. Welnu, ze is geweest – samen met mijn moeder – en mijn handelen kan niet anders dan als ‘kranig’ worden gekwalificeerd.
Ere wie ere toekomt, uiteraard. Het was Brrrr die in een ampele twee uur een rijke brunch wist te serveren: compleet met roerei, worstjes, croissants en ga zo maar door.
Ik deed het mijne en dat was zeker niet minder ingewikkeld. Een sprankelende conversatie is een hele uitdaging wanneer je je nog steeds net zo ziekerig voelt als ik. Nu, ik garandeer je: Tante heeft ‘r niks van gemerkt.
Moeder wel, natuurlijk. Moeders hebben daar een tweede natuur voor. En bovendien leest de mijne Mowl.
[Toen Tante de klok zag hangen knikte ze goedkeurend. Mijn moeder knipoogde. We begrepen mekaar.]
Plaats een reactie