Blauw blauw

Het past een mens op leeftijd, noch in zijn denkwijze, noch in zijn kleding, de mode te volgen. Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832)

“Mag ik die Hassan nog es zien?” vroeg de lichte vrouw aan het tafeltje naast ons. De donkere vrouw opende haar mobieltje en gaf die aan de lichte.

“Wat een mooie blauwe kaftan.” vond ze.

“Ik ben ook wel es blauw.” grapte de man naast de vrouwen.

“Er is in Afrika een volk dat echt blauw is.” wist de donkere vrouw. “Dat komt doordat ze altijd werken met een blauwe kleurstof. Dat komt op hun huid en dat krijgen ze d’r niet meer af.”

“Indigo.” zei de lichte vrouw.

“Juist ja, indigo.” knikte de donkere.

“Het is indigo.” verbeterde de man.

“Indigo, indigo.” zei de lichte vrouw. “Blauwe bloempjes, zul je bedoelen.”

[Het gesprek ging verder, maar de man hield verder zijn mond. Hij moest de uitdrukking waarschijnlijk ook opzoeken.]