|
Als doorgewinterde kattenbezitters – wacht, dat zeg ik verkeerd. Opnieuw.
Als doorgewinterde verschaffers van voedsel en onderkomen voor katten – want zo zit de zaak eigenlijk in mekaar – hebben we hier regelmatig kond gedaan van de wederÂwaardigheden van ons drietal huistijgers. Omdat het volgens hun tijdrekening de afgelopen maanden winter was en er dus vooral bijgeslapen diende te worden, viel er hier niet zoveel over te melden. Tot opluchting van sommige lezers, kan ik je vertellen.
Maar de lente, die ondanks de winterse omstandigheden toch doorzet, activeert elke vezel van de tanige lijfjes. De jachtinstincten zijn weer op volle kracht en de eerste knaagdiertjes (of de resten ervan) hebben we in de vroege ochtenden al her en der aangetroffen.
De lijkvondsten stemmen ons ambivalent.
In de eerste plaats gaat ons leedwezen uit naar de nabestaanden van de ter ziele gegane rodenten. We buigen ons hoofd en nemen een moment stilte in acht.
Daarnaast weten we donders goed dat de opening van het jachtseizoen het definitieve begin van het voorjaar inluidt.
Het kost een paar muizen maar dan heb je ook wat.
[En als je ziet hoe tevreden onze poezen hun pootjes aflikken na zo’n eerste lentemaal, ach, dan moet dat maar.]
Plaats een reactie