|
Een meisje stond in een lange leren jas op het Stadhuisplein van Lelystad. Ze sprak Femke aan.
“We kennen mekaar al.” zei het meisje. Femke leek haar niet meteen te herkennen.
“In de Underground.” lichtte het meisje toe. “Ik was dat rare meisje.”
Femke scheen zich iets te herinneren.
“O.” zei ze. “En ben je nu normaal?”
[In Lelystad begon de zon te schijnen. Maar dat kwam waarschijnlijk omdat de Christenunie d’r ook stond.]
Plaats een reactie