Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Stadhuisplein

muziek

Vind je het erg als ik er nog één neem? Femke Halsema (1966)

Een meisje stond in een lange leren jas op het Stadhuisplein van Lelystad. Ze sprak Femke aan.

“We kennen mekaar al.” zei het meisje. Femke leek haar niet meteen te herkennen.

“In de Underground.” lichtte het meisje toe. “Ik was dat rare meisje.”

Femke scheen zich iets te herinneren.

“O.” zei ze. “En ben je nu normaal?”

[In Lelystad begon de zon te schijnen. Maar dat kwam waarschijnlijk omdat de Christenunie d’r ook stond.]

  1. Femke Halsema ook al veertig? Tjonge.

    {Mowl: we zijn een goeduitziende generatie.}

  2. De ChristenUnie heeft God mee. Femke jou.

    {Mowl: en ik kreeg een bagel. God moet nog maar afwachten.}

  3. De CU beheerst inmiddels naast een gemakkelijk antwoord op alle ethische vraagstukken ook het op- en ondergaan van zon? Misschien moet ik toch maar eens van partij switchen…

    {Mowl: ja vast.}

Plaats een reactie

Ontdek meer van Mowl

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag