 |
|
Ik was nergens op voorbereid toen Brrrr het zei. Een lichte siddering ging door me heen.
“Je haar wordt te lang.”
Er is dan geen ontkomen aan, weet ik. De anders zo gedweeë Brrrr wordt spoorslags ongenaakbaar. Elke zin die hij spreekt is in gebiedende wijs.
“Haal de scheerspullen!” “Ga zitten!” “Hoofd links!” “Naar voren!” “Achteren!”
En als ik niet snel genoeg reageer wordt mijn hoofd met brute kracht in de juiste houding geduwd.
Blijvende schade is tot dusver uitgebleven. De nekspieren hebben steeds voldoende tijd gehad om te herstellen.
[Na afloop bekeek hij het resultaat kritisch. Na een goedkeurend knikje mocht ik opstaan en de gevallen haren opzuigen. Met de stofzuiger, dat toch weer wel.]
Mowl 
Plaats een reactie