Kuren

Ik hou van de mensen om wat ze zijn. Met al hun vuiligheid en hun ondeugden. Ik hou van hun stemmen en van hun onrustige blik en het wanhopige gevecht dat ieder op zijn beurt voert tegen de dood en de levensangst. Jean-Paul Sartre (1905-1980)

Een man legde zijn jas over een kruk en ging aan de bar zitten. Hij bestelde een whisky.

Een gezelschap van vijf ging aanzitten aan een met zes couverts gedekte tafel.

“Doe d’r maar één weg.” zei de zoon. “Ze komt niet.”

Aan de bar zat een man in zijn eentje aan zijn tweede whisky.

Achter ons bestelde een man nog een jägermeister bij het hoofdgerecht.

Daarnaast zat een stel hardnekkig te zwijgen en elkaars blikken te vermijden.

De ober bracht het kruidenbitter.

“De volgende keer rechts inserveren.” siste de gerant hem luid toe.

“Hè. Heerlijk.” vergenoegde Brrrr zich. “Kerst.”

[Het kleine leed van deze wereld komt ongenadig hard bovendrijven deze dagen. Het is inspirerend.]