|
“Zo.” zei ik nadat ik de laatste tak had geplaatst. “Die doos kan bij het oud papier.”
Brrrr keek op.
“Hè?” zei hij, “Daar zit de boom in!”
“Zat.” zei ik. “Hij staat nu in de eetkamer en wat mij betreft blijft ie daar voor altijd staan.”
[We hebben een kunstboom, maar dan wel een heel natuurgetrouwe. Meer dan twee meter hoog en opgebouwd uit akelig precies van-de-natuur-geïmiteerde takken die met een monnikengeduld in de juiste gaatjes moeten worden gezet. Uren heb ik over die fokking boom gedaan. Narrig schonk ik een portje in voor mezelf. Brrrr liet me. Hij kent me.]
Plaats een reactie