|
Er zijn duistere zaken gaande in de wereld die ‘Kattenbrokken’ heet. Er zijn teveel aanwijzingen om daar niet serieus bang voor te zijn.
Kijk. In het dagelijkse leven zijn onze poezenbeesten drie onschuldige sukkeltjes die spinnen en kopjes geven en vooral heel goed kunnen slapen. Zelfs als d’r al es per ongeluk een muisje in hun bekje komt gewandeld, peuzelen ze dat op met een gemoedelijkheid dat je allenig maar denkt: ‘Ach gossie’. Kortom – als onschuld een gezicht heeft, heeft het snorharen en een dropjesneus.
Maar. Wanneer het etenstijd is en we openen een blikje voer, dan worden ze wild. Ze krijsen dat het een aard heeft (we hebben de buren moeten verzekeren dat we geen katten levend villen) en veranderen in oncontroleerbare roofdieren.
Respect voor malkanders integriteit? Mijn voet! Het recht van de sterkste! Eigen voerbak eerst! En dan nog de buurbak. Of andersom.
We raken er steeds meer van overtuigd dat de brokkenmakers een verslavend goedje aan het voer hebben toegevoegd dat willoze junks van onze poezen heeft gemaakt. Met geweld en agressie tot gevolg. En de zekerheid dat we hun product zullen moeten blijven aanschaffen tot er geen kat meer over is.
[Twee keer per dag moeten wij optreden als een VN-vredesmacht in oorlogsgebied. Maar dan echt.]
Plaats een reactie