|
Het roze mantelpakje was net te krap voor het ietwat mollige lichaam van de kleine blonde vrouw.
Terwijl zij uitleg aan het geven was bij de lichtbeelden die achter haar werden vertoond, werd mijn aandacht vooral getrokken door de gulp van haar pantalon. Door de uitwaartse druk was de rits deels opengegaan.
Verbeeldde ik me het nu, of bewoog het plaatje? Ik focuste op haar kruis.
Jawel – de strookjes kwamen langzaam steeds verder open te staan. Toch? Of niet dan?
“Zijn er nog vragen?” besloot de kleine blonde vrouw haar betoog.
Het bleef stil.
[In de pauze werd de sluiting van de pantalon onbesproken gelaten. Wel zo kies, naar ik meen.]
Plaats een reactie