Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


De oorsprong der soorten

terras

Humor is gecultiveerde onbeschaamdheid. Aristoteles (384-322 vGT)

 

Twee jongens zaten aan een tafeltje, schuin achter mij, toen de ene een onhandige beweging maakte waardoor het glas van zijn tafelgenoot omviel. Het bier stroomde over de broek van de ongelukkige.

“He kijk uit!” riep die verschrikt, “Homo!”

Het geroezemoes op het terras verstomde en alle aanwezigen draaiden naar het bierslachtoffer. Te oordelen aan zijn rode gezicht begreep ie iets doms te hebben gezegd.

De ijselijke stilte werd doorbroken door de uitbater van het terras.

“Hij zou best wel es gelijk kunnen hebben.” sprak hij. “Tenslotte is dit een gaybar.”

[Het was voldoende om de spanning weg te nemen. En het hoofd van beide mannen te doen kleuren.]

  1. Gelukkig. Je zou niet willen dat ze zich ongemakkelijk voelden bij het maken van domme opmerkingen.

    {Mowl: och.}

  2. hahahaha, geweldig….laat me eens raden, dat is dan donderdag geweest 😉
    Kus vanaf de overkant…..

    {Mowl: we hebben alleen woensdag het terras niet bezocht. Maar ja, toen was het ook gesloten.}

  3. Dat ‘homo’ een algemeen geaccepteerd scheldwoord is geworden voor alles dat niet bevalt, is een leedwezen dat we met waardigheid zullen moeten dragen. Zelf antwoord ik meestal met ‘inderdaad’.

    {Mowl: jij boft. Ze kunnen zelfs ‘Turk’ tegen je zeggen.}

  4. Jeee, wat een ontzettende hetero zeg! 😉

    {Mowl: sommige van mijn beste vrienden zijn zo.}

Plaats een reactie

Ontdek meer van Mowl

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag