 |
|
Ik weet niet of je het je kunt herinneren, maar Brrrr is al jaren op zoek naar pistacheolie. Ergens in een recept stond het genoemd en op dat moment werd een obsessie geboren. Een heilloze obsessie, leek het te worden. De queeste naar de pistacheolie bleef zonder resultaat.
Dus je kunt je voorstellen hoe opgetogen we waren toen we een berichtje kregen vanuit Amsterdam: “Jongens, stop met zoeken – de olie is er. Kom maar halen!”
En daarom waren we dus gisteren in Mokum. Om eindelijk de lang gewilde fles wonderolie te bemachtigen. De verkoper zelf was er ook apetrots op.
“Het heeft even geduurd, maar nu is het er. Wat ga je d’r eigenlijk mee doen?”
Brrrr en ik keken mekaar aan. Ik zag hoe Brrrr verkleurde.
“Euh.” begon hij te stamelen. “Kweeniesepkwij.”
De olieman keek mij verbaasd om, alsof ik het even kon vertolken.
“We zijn het recept kwijt.” mompelde ik.
[Zonder een woord te zeggen vluchtten we de winkel uit, de fles olie onder de arm. Buiten bekeken we de fles en mekaar. Stilzwijgend besloten we het er niet meer over te hebben.]
Mowl 
Plaats een reactie