© miss yasmina |
|
Er was een ruimte geregeld voor de cursus, gisteren, in Zwolle. Maar met de lunch was iets misgegaan.
Er werd druk overleg gevoerd met de dames van de kantine. Zij hadden niks doorgekregen en leken niet van plan hun schema aan te passen. Ergens was er iets fout gegaan, ja, maar wat hadden zij daarmee te maken?
Iemand moet tenslotte het toverwoord gezegd hebben. Want één van de dames doorbrak het verzet met: “Hoeveel kroketten moeten jullie hebben, dan?”
Die simpele vraag bracht de onderhandelaars van de cursisten bijna tot juichen, zag ik. Er was een kroket-opening!
Tegen half één werd een dienblad binnengebracht met achttien broodjes kroket. We hadden gewonnen!
De cursus werd onderbroken. Dit moment was mooier dan elke gewonnen medaille in Turijn! Gretig werden de kroketten gebroken en tussen beide broodjes-helften geplet. Korte tijd later was het stil – we aten.
[Vanuit mijn ooghoek zag ik dat er één broodje op het dienblad was achtergebleven. Onopvallend wandelde ik erheen. Toen niemand keek sloeg ik toe. Leve onze vaderlandse keuken!]
Plaats een reactie