|
We liepen er altijd met gebogen hoofd door – het Spijkerkwartier in Arnhem.
Wanneer de dames achter de ramen ons voorbij zagen wandelen, begonnen ze op de ruiten te tikken dat het een lieve lust was. Onze koontjes kleurden rood en onze blikken daalden gegeneerd af naar de stoep.
Vandaar dat we eigenlijk nooit een blik hadden geworpen op de verblijven aldaar. En nu, nu de dartele dames verdreven zijn en het koopbare plezier de stad is uitgejaagd, konden we voor het eerst ongestoord en met opgeheven hoofd door de straten van de wijk wandelen.
[Wat leuk om eens ongehinderd om je heen te kunnen kijken. We voelden ons net een moslima zonder burka.]
Plaats een reactie