Een kleine man liep met snelle, korte pasjes naar de kraam waar de vrouw zojuist mijn kroket in de frituur had gegooid.
“Heb je het al gehoord?” vroeg hij, lichtelijk buiten adem. De vrouw zette haar handen op de vitrine.
“Van Jan?” wist ze. “Erg hè?”
De man knikte; hij keek licht teleurgesteld.
“Zijn tweede ex-vrouw kwam het vertellen.” zei hij.
“Gevonden in de Waal!” vulde de friteuse de leemte. Ze waren even stil. De vrouw draaide zich om en controleerde mijn kroket. Toen keerde ze zich weer naar de kleine man.
“Ik wist niet dat hij al vijfenzeventig was.” zei ze. Ze wachtte de reactie van de man niet af en haalde haar schouders op. “Hoewel,” zei ze, “Hij kon al best vijfenzeventig zijn.” Ze haalde de snack uit het vet.
“Dat is wat ze mijn hebben verteld.” zei de man. Hij tikte tegen een denkbeeldige pet. “Houdoe.” zei hij en maakte dat hij wegkwam.
“Vijfenzeventig.” mompelde de vrouw nog kort. Toen overhandigde ze me de kroket. “Anders nog iets?”
Plaats een reactie