…

Het is beslist waar, zoals de filosofen zeggen, dat het leven naar achteren moet worden begrepen. Maar ze vergeten de andere kwestie, dat het leven naar voren moet worden geleefd.
Søren Kierkegaard (1813-1855)

Nòg een liftverhaal dan.

We staan in de lift, Brrrr en ik, en we hebben geen gezelschap. Misschien omdat we zo vroeg zijn, een kwartier voor bezoektijd. De laatste tijd zijn we dagelijks in die lift te vinden, op weg naar mijn oom die in het ziekenhuis ligt.

Hij had een slecht voorgevoel, mijn oom. Hij was bang, dat de onderzoeken een verkeerd resultaat zouden opleveren. Gisteren had hij een gesprek met de arts. Dat gesprek bevestigde zijn angstige vermoedens. Mijn oom gaat dood.

En zo staan we dus een kwartier te vroeg in de lift, Brrrr en ik.

“Gaat het?” vraagt hij. Ik knik.

De lift stopt op de vijfde verdieping. De deuren gaan open. We lopen de gang in. Aan het eind van de gang is de kamer van mijn oom. Brrrr drukt zijn hand op mijn schouder.

Zwijgend stappen we binnen.