Ook Emma heeft tegenover Mowl gewoond. En ook zij is vertrokken. Maar dat is lang geleden.
Emma Sürth en haar man Heinrich Fabisch waren in de dertiger jaren uit Duitsland naar Arnhem gekomen. Gevlucht, zoals dat zoveel gebeurde in die tijd. Samen woonden ze in een lief klein, wit huisje, bovenaan de straat, op nummer 93. Toen Heinrich in 1941 overleed, verhuisde Emma naar nummer 9.
De toenmalige bewoners van Mowl hebben haar misschien wel gekend. Misschien hebben ze haar wel gesproken. Misschien hebben ze gezien hoe Emma op een dag werd weggevoerd, nog geen jaar na de dood van haar man.
Op 26 februari 1943 stierf ze zelf. In Auschwitz.
[Dertien jaar later is dit document opgemaakt. Voor Yad Vashem, de gedenkplaats die de slachtoffers van de holocaust een plaats en een naam geeft. Vandaag staan we twee minuten stil bij Emma. En alle anderen.]
Plaats een reactie