Niet-eten wordt in veel culturen gezien als een manier om je lichaam en geest te zuiveren.
Koningin Esther vastte drie dagen voordat ze haar man, koning Xerxes, durfde aan te spreken over de jodenvervolging in Perzië. Jezus bivakkeerde maar liefst veertig dagen en nachten in de woestijn zonder een hap te eten. Tijdens de ramadan mogen de moslims alleen maar eten en drinken nadat de zon achter de einder is gezakt. Van alle wegen wordt ons verzekerd dat opzettelijk hongeren tot verlichting en verheldering (niet noodzakelijkerwijs identieke begrippen) leidt.
We betwijfelen of deze methode van geestesverscherping voor ons soelaas zou bieden. Correctie: we twijfelen wellicht niet aan het heilzame karakter ervan, maar eerder aan onze wilskracht om een dergelijk streng regime onszelve op te leggen. Laat staan vol te houden. Daarvoor houden we gewoon teveel van lekker eten.
Misschien is dat ook wel een manier om bewuster van het leven te zijn.
[We matigen wel, hoor. Maar met mate.]
Plaats een reactie